Als ondernemer moet je creatief zijn. Dat weet de 37-jarige Serge Lamoral maar al te goed. De patissier wilde zijn droom najagen, maar had daarvoor wel startkapitaal nodig. En dus besloot hij in vastgoed te investeren. Met de opgebouwde middelen ging hij aankloppen bij Brood en Banket Service (BBS) op de bedrijvenzone Campus Coppens in Brasschaat. Zijn businessplan? Bakkers een handje helpen met half afgewerkte, maar nog steeds ambachtelijke producten. Denk maar aan taarten. Daarmee begon hij zes jaar geleden onder de noemer “Pastry Solutions”. De onderneming werd al meteen bekroond tot ‘Belgische Starter van het Jaar 2019’ door UNIZO, de Zelfstandige Unie van Ondernemers.
Tien vestigingen
Een mooie titel, al koop je daar natuurlijk weinig mee, wanneer covid uitbreekt. Ook Serge moest zichzelf heruitvinden. “Door corona gingen bakkers dicht. En erna kon ik mijn bedrijf niet zomaar gaan voorstellen”, vertelt Serge. “Daarom hebben we zelf maar een bakkerij overgenomen op de Paalstraat in Schoten. Daar kon ik dan mijn patisserie aanbieden, terwijl BBS er brood kwijt kon.”
En zo opende de eerste Atelier Co-Pains in mei 2020 haar deuren, met het geel peperkoeken ventje als herkenbaar logo. Het sloeg aan. “Intussen tellen we tien vestigingen in de noordrand van Antwerpen en de Kempen. Die bakkerswinkels worden allemaal gerund volgens het concept van franchise. Ze worden dus uitgebaat door zelfstandigen onder onze vlag.”
“Aan al die filialen leveren we vanuit Brasschaat kwalitatieve producten. Daaraan komen geen volautomatische lijnen te pas. Alles is ambachtelijk. En pas klaar om 3 uur ‘s nachts. Het enige verschil met de warme bakker is dat dat bij hem wellicht een drietal uurtjes later is. En dus iets verser. Maar dat is het dan ook.”
Snel schakelen
Dat succesverhaal verliep echter niet zonder slag of stoot. “Ik ben eigenlijk met Pastry Solutions begonnen bij BBS in de overtuiging dat groter plaatje ooit over te nemen. Al waren we zo gegroeid dat ik dat ook niet alleen wilde doen”, vertelt Serge. “Intussen deed Nicole Hendrikx (37) al de marketing en communicatie voor het bedrijf. Vervolgens zijn Bert Meeussen (41) en zijn vrouw Lisbeth Lenaerts (41) op mijn pad gekomen. Zij hadden al dertien jaar een bakkerij in Wuustwezel en sinds drie jaar ook een tweede zaak in Brecht. Eigenlijk zaten we met dezelfde miserie: corona, de gestegen kosten voor de grondstoffen en ook nog eens problemen met personeel. Daarom besloten we de krachten te gaan bundelen om BBS met ons vier over te nemen. Het liep echter op z’n zachtst gezegd minder vlot dan verwacht. “
“Terwijl de onderhandelingen volop bezig waren, is het bedrijf in Brasschaat in vlammen opgegaan. De brand van twee zomers geleden heeft zowat alles verwoest. Ook de productie. We dachten natuurlijk meteen aan onze winkels. Die hebben we drie dagen later allemaal gewoon kunnen openen. Omdat we goede contacten hadden met industriële bakkerij Van Mechelen, konden we al snel regelen dat zij de winkels van Atelier Co-Pains tijdelijk zouden beleveren. We hebben daarbij ons eigen karakter wat kunnen behouden, want we mochten onze koffiekoeken en onze tien beste broden daar maken met ons eigen personeel. Het was een beetje inboeten op onze kwaliteit, maar zo zijn al onze filialen wel in leven gebleven.”
“Op dat vlak zijn we dus stabiel kunnen blijven. Daar konden we alleen maar blij mee zijn. Al stond dat natuurlijk in schril contrast met het feit dat we toen eigenlijk volop over de overname aan het spreken waren. De brand heeft alles duizend keer zo zwaar gemaakt.”
Chemo
En dan moest voor Serge het ergste nog komen. “Elf jaar geleden is mijn mama gestorven aan kanker. Dat sluimert altijd wel in je hoofd. Onder de douche voelde ik dat er iets niet klopte. In het ziekenhuis is dan begin vorig jaar effectief kanker vastgesteld. Het bleek om een agressieve teelbalkanker te gaan. Gelukkig was ik er op tijd bij. De tumor was 3,8 centimeter. Als die twee millimeter groter zou zijn, zou het echt een groot probleem zijn. Nu waren er echter nog geen uitzaaiingen.”
“De operatie was goed verlopen. Toch moest ik nog chemotherapie krijgen. Eerder preventief, maar wel noodzakelijk om honderd procent zeker te zijn. Daar ben ik toch een paar maanden van onder de voet geweest. Ik heb me stokoud gevoeld. Al goed dat we intussen een team van vier sterke vennoten vormden. Zo niet, dan was dit mogelijk het einde geweest.”
Nachtmerrie
Eens Serge erbovenop was, deed hij samen met zijn drie vennoten alles eraan om het bedrijf terug op de rails te krijgen. “Maar liefst negen maanden lang zijn we out of business geweest. Alles afbreken in Brasschaat was niet meer veel werk. Al heeft het natuurlijk wel wat tijd gekost eer we opnieuw ovens en rijskasten hadden.”
“Elk nadeel heeft natuurlijk zijn voordeel. Zo hadden we al langer plannen om het gebouw naast ons erbij te huren. Al leek het lastig te worden die op ons bestaand bedrijfspand af te stemmen. Na de brand hebben we alles zo kunnen herinrichten dat alles perfect in elkaar overliep.”
Ondanks dat ‘geluk bij een ongeluk’ bleef de overname een heikele zaak. “Het raakte pas in januari 2025 officieel rond. Na meer dan twee jaar dus. Onze bankiers, onze advocaten... Iedereen was het erover eens dat het pure horror was. We zijn door een emotionele en ook financiële nachtmerrie gemoeten.”
Het heeft dus tot begin dit jaar geduurd voor het kwartet het bakkersbedrijf in Brasschaat in handen kreeg. Dat herdoopten ze tot BBCOPA Bakery Group, wat de productie, Atelier Co-Pains en ook Pastry Solutions in één firma verenigt. “Ik doe het niet alleen”, benadrukt Serge. “Zo ontfermt Bert Meeussen zich over de productie. En begeleidt zijn vrouw Lisbeth Lenaerts de franchisenemers. Nicole Hendrikx doet dan weer de marketing en communicatie. Ik ben zo trots op en dankbaar voor ons topteam.”
Zelf is Serge niet meer operationeel bezig. Wel werkt hij aan het grotere verhaal en de verdere groei. Hoe de firma die verder ziet? “Sinds we weer volledig draaien zoals voordien en dus ook al onze kwaliteitsproducten weer kunnen aanbieden, is de omzet van Atelier Co-Pains met zestien procent gestegen. Het verhaal werkt echt. Vlamingen houden nog steeds van brood. Al valt de traditionele bakker weg, omdat het echt een zwaar beroep is waar nog weinigen aan willen beginnen. Dat verlichten wij door de mise-en-place te doen. Zij moeten daarom pas om 6 uur ‘s morgens opstarten. In datzelfde opzet willen we dit jaar nog minstens drie extra filialen openen, voornamelijk in de diepere Kempen zoals de omgeving van Westerlo. Daarvoor zijn we nog op zoek naar uitbaters.”
“Volgens deze werkwijze denk ik dat we nog vlot kunnen uitbreiden tot twintig vestigingen. Wie dus mee in ons verhaal wil stappen, kan terecht op onze website van Atelier Co-Pains. Die expansie is voor onze productie geen probleem. De bedrijfsoppervlakte in Brasschaat is immers dubbel zo groot geworden. Daarbij raken we ook niet aan het artisanale karakter van onze producten. Als we daarna nog zouden willen opschalen, zullen we meer moeten werken met half-fabricaten zoals het deeg. En dat dit in de Atelier Co-Pains 2.0 nog ter plaatse gerezen en gebakken wordt. Daarmee zijn we al aan het experimenteren. En we doen dat ook al wel wat voor horecazaken. En zelfs voor sterrenrestaurants maken we bijzonder deeg met ingrediënten die passen bij het menu.”
Doet deugd
De motivatie om de keten van bakkerswinkels verder uit te bouwen is in ieder geval groot. En twee weken geleden volgde een extra boost. “Wij hebben de award gewonnen voor beste franchisegever van België 2025, specifiek binnen de categorie van 3 tot en met 10 vestigingen. Die enorme erkenning door de officiële Belgische Franchise Federatie voelt echt heerlijk. We staan nog niet waar we moeten staan. Al toont het wel dat we op het juiste pad zitten.”
En ook internationaal kan het bijzonder veerkrachtige verhaal op belangstelling rekenen. “We zijn zopas uitgebreid verschenen in het internationale magazine Inside Food & Drink uit Groot-Brittannië. In 350.000 oplages wereldwijd zullen we omschreven staan als de beste Belgische comeback-story aller tijden. Dat is wel lichtjes overdreven, maar natuurlijk kunnen we niet anders dan trots daarop zijn”, besluit Serge.
